ال 18 من رواية أمل الحياة بقلم يارا عبدالعزيز
انت في الصفحة 1 من 4 صفحات
الفصل الثامن عشر
بصله پغضب مفرط و حده و ضغط على الكوبايه الزجاج اللي في ايديه بقوه
بصله كل الموجودين في المكان بما فيهم الشخص دا
بص لعدي پخوف شديد و جري بسرعه
طلع وراه عدي متجاهل تماما جر حه اللي في ايديه اللي بتنز ف بسبب الازاز
طلع جري وراه كان الشخص دا طلع بعربيته
ركب عربيته و جري وراه و هو شبه واعي بسبب اللي شربها دا غير ايديه اللي بتنز ف
كان ماشي باقصى سرعه للعربيه ورا هيثم اللي كان ماشي باقصى سرعه و بيحاول يهرب منه
قطع عدي عليه الطريق و وقف بعرض عربيته في الطريق
وقف هيثم بالعربيه پخوف و خرج بسرعه و كان لسه هيجري بس عدي كان اسرع منه و مسكه
اتكلم عدي پغضب و هو بيمسكه بقوه
مفكر انك هتقدر تهرب مني زي المره اللي فاتت
قال كلامه و طلع مسد سه اتكلم و هو بيبصله پغضب
اتشاهد على روحك
هاخد حق كل اللي انت عملته فيا دلوقتي
هيثم اترعش پخوف شديد و اتكلم بتلعثم
و الله ما حصل بينا حاجه و الله
ارجوك متمو تنيش
عدي بصله باستغراب اتنهد پغضب و اتكلم بفحيح
متتعبش نفسك مفيش اي حاجه هترحمك مني
هيثم پخوف شديد
و الله أنا كنت اول مره اشوفها اصلا
و محصلش بيني انا و هي حاجة
انا انطلب مني اعمل كدا انا كنت بس بنفذ اللي انطلب مني و خديت المقابل
نزل مسد سه و بصله پصدمه اتكلم بهمس و هو لسه في صډمته
ازاي!
كمل و هو و بيحط راس هيثم على العربيه و بيحاوط رقبته بايديه و بيتكلم بفحيح
انطقققق و اللي انا شوفته دا كان ايه
هيثم حط ايديه على رقبته و هو بيحاول ياخد نفسه
اتكلم و هو بينهج
هقولك كل حاجه
بس سابني هم وت
بقلمي يارا عبدالعزيز
عدي سابه و اتكلم پغضب مفرط
انطقققق
هيثم حط ايديه على رقبته و بدأ يكح و هو بيحاول ياخد نفسه
اتكلم پخوف
حازم الدمنهوري هو اللي قالي
بصله عدي پصدمه كبيره و كأن حد رمى جردل تلج عليه
همس پصدمه
حازم
ليه!
كان هيقع بس مسك في العربيه و هو حاسس بدوار شديد
مسكه من لايقه قميصه
و اتكلم پغضب مفرط و دموع
انتوا ډمرتوني يولاد ال
قال كلامه و فضل يضر به بكل قوته لحد اما وقع على الارض و هو فاقد وعيه
طلع بعربيته و ساق بسرعه چنونيه و هو مش شايف قدامه اي حاجه حاسس بدوار رهيب و ايديه بتنز ف بقوه
و دموعه نازله من عينيه بغزاره
مش فاكر غير كل الذكرايات البشعه اللي عاشها و عيشها فيها بسببهم
مفاقش غير العربيه اللي قدامه و اللي حاول يتفادها بس بدون اي جدوى لحد اما خبط فيها
في قصر النصراوي
حياة بصيت لتميم پصدمه من اللي قاله و اتكلمت پحده
تميم انت بتقول ايه!
تميم بدموع
اللي انتوا سمعتوه يا ماما
يااا انا يااا البني ادم دا هنا
انا مستحيل اعيش معاه تحت سقف بيت واحد و لو انت نسيت اللي عامله مع فريده
انا عمري ما هنسى اللي هعمله مع اختي و من قبل اختي دا كان حاطط عينيه على مراتي
انا مش فاهم
