رواية كاملة راااائعة بقلم فاطمة عيد من الفصل الاول الي الفصل الأخير.. ( وقعت أسيرة مخاۏفي )
ويهمس
مروان انا مش فاهم اصلا .. قولت اعمل نمره
مراد يضحك لا تؤام بجد مش هزار يعنى
مروان يبتسم بتعمل نمره برضو
مراد ايوه .. وبعدين سيبلى دى .. دى شرسه كده وعاوزه اللى يشكمها .. مش قدك دى يا باشا
مروان ايوه صح هى قدك انت .. حتى صوابعك يشهدوا
مراد باحراج مصطنع يابنى انا اللى سايبلها ايدى .. لقتها بنت وضعيفه محبتش استقوى عليها بس
مراد ايوه فعلا .. انا بخاف منها اصلا .. الحمدلله انها خرسه .. تقريبا لو كانت بتتكلم كانت هتبقى زى ابوك كده .. تشخط الشخطه توقع الدهان من على الحيطان
مروان مش للدرجه شكلها هاديه
مراد كلامها هادى اه .. افعالها لا
مروان يضحك كلام ايه .. فوق يا حبيبى احنا مش فاهمينها من اول ما جت اساسا
منى انا بقول البسوا .. البت مشيت وانتو الاتنين واقفين وعمالين دودودودودو مبطلتوش رغى من الصبح
مروان بتريقه دودودودودو
مراد سوسوسوسوسوسو
مروان يضحك يابنى
هتقتلنا بخفه دمك دى
مراد يااخى بركه اهو تريح وتستريح
مروان يضربه على كتفه بهزار ويطلع اوضته ومراد كمان يطلع وراه .. ومنى تظبط الكراسى فى الجنينه وبعدها تطلع تلبس هى كمان .. ونورين طلعت تشوف ديالا .. تخبط خبطتين وتدخل .. ديالا تتعدل بسرعه كانت فكراه يونس .. اول ما تلاقيها نورين ترجع وتنام تانى .. نورين تقفل الباب ومستغربه رد فعل اختها .. تقرب عليها وتقعد جنبها وديالا تبصلها .. تشاورلها بمعنى ايه اللى قومك كده
تقطع كلامها فجأه وترتبك
ديالا بتوتر ق قصدى .. كنت فاكراكى ح حد منهم .. وانا نايمه براحتى
نورين تبصلها بشك وتشاورلها بمعنى متأكده
ديالا بتوتر ملحوظ اه طبعا متأكده .. المهم كنتى جايه ليه !
نورين تشاورلها بمعنى تلبس عشان الحفله هتبدأ
نورين تشاورلها بمعنى نروح لدكتور
ديالا لا مش مستاهله .. محتاجه ارتاح بس
نورين تشاورلها بمعنى تمام .. ارتاحى انتى وانا هقول لطنط منى
ديالا تمام
نورين تقوم وتروح اوضتها تغير هدومها .. وديالا قاعده فى الاوضه مخنوقه وتعبانه وبتتمنى لو الزمن يرجع بيها تلت اسابيع وتلغى اللحظه اللى فكرت تتحدى يونس فيها او ترفضه .. عاقبها عقاپ غلب كل توقعاتها وهو التجاهل .. كانت فاكراه انه هيعاقبها بس وهو جنبها ومعاها .. .. دنيا
