نوفيلا مبخلفش بقلم سارة رجب حلمي

مجرد ايام شبه بعضها بتعدى من عمرى.
وانا واقفه وببص للشارع شوفت الشيخ محمد خارج من البيت وركب عربيه تقريبا عربيته لانه هو اللى ساقها راضي ماكانش عنده عربيه.
ايه ده! انا بجيب سيرته ليه دلوقتى راضي مرحله وانتهت ومش هجيب سيرته ولا افتكره تانى احتراما للشيخ محمد الراجل المحترم الذوق.
عدا حوالى 3 ساعات لما لقيت الشيخ محمد واقف قدامى على السطح وماسك فى ايده شنط كتير وجراب كبير من بتاع البدل والفساتين.
استغربت وسألته ايه الحاجات دى
كان مبسوط اوى وهو بيقولى ان الشنطه دى فيها طقم البسه النهارده فى كتب الكتاب ودى جزمته ودى طرحته وده فستان الفرح ودى الجزمه بتاعته ودول طقمين كده لبعد الفرح.
ضحكت پصدمه وانا بقوله فرح ايه
قالى فرحى انا وانتى هو انا انتى فاكرة اننا هنتجوز من غير فرح
اټصدمت وقولتله لا طبعآ مينفعش انا كبرت على فستان الفرح والكلام ده.
قالى بس انتى لسه صغيرة وانا مبسوط انى بتجوزك وعايز افرح.
بصيت فى الارض بخجل وسألته انت بتتجوزنى عشان الولاد مش لازم فرح والكلام ده.
رد عليا وهو بيضحك بعد كتب الكتاب هرد على كلامك بس انسي انك تلغى اى حاجه جهزتها وهتلبسي كل حاجه جبتها فى مناسبتها ماشي
ابتسمتله وقولت ماشي
نزل وانا دخلت الاوضه بالشنط وفستان الفرح وانا مبسوطه اوى حاسه انى بحلم ياااااه على كرمك يارب.
بدأت اجهز واستعد لكتب الكتاب وبعد ماخلصت طلع الشيخ محمد هو ورقيه وياسين عشان ياخدونى ننزل للمأذون ونزلت واتكتب كتابنا كان يوم زى الحلم سبحانك يارب انا كنت فاكرة ان حياتى اټدمرت يوم ما راضي اتجوز بس كنت بتدمر حياتى مع راضي عشان توهبلى حياة احسن منها تورينى سعاده لو كنت عيشت مع راضي 10 سنين كمان مكنتش حسيتها ولا عرفت انها

موجوده.
بعد كتب الكتاب قرب منى الشيخ محمد بعد مالمأذون والشهود نزلوا وباس راسي وانا كنت ھموت من الكسوف وبصلى قالى انت مش بتجوزك عشان ولادى زى ماقولتى انا منكرش ان ده سبب من اسبابى بس مش هو السبب الوحيد انتى خطفتى قلبى من اول ماشوفتك غيرتى فكرتى انى عمرى ماهحب واحده بعد مراتى الله يرحمها خلتينى حسيت ان لسه ليا قلب وممكن يدق ويحب اعجابى بيكى هو السبب فى انى اتطمنلك واشوف انك هتحافظى على ولادى مش العكس ولما سمعت حكايتك مع راضي وعرفت الظلم اللى شوفتيه وقلة الرجوله اللى لقتيها فيه قررت انى هعوضك عن كل لحظة عڈاب شوفتيها معاه يبقى بعد ده كله لسه عندك شك انى اتجوزتك عشان ولادى بس عايزك تعرفى انى ماليش حد زيك بالظبط يعنى من النهارده انتى مراتى وام ولادى وامى انا كمان واختى وصاحبتر وبنتى واتمنى اكونلك كده برضو.
حسيت بأمان وراحه لدرجة انى اتصرفت تصرف مش عارفه جاتلى الجراءة ازاى انى اعملهلقيت نفسي من غير ماحس بحط راسي على صدره من غير ماقول اى كلام وبهدوء حسيت بايده بتتلف عليا ببطء على قد الاحراج على قد الطمأنينه اللى اتزرعت فى قلبى بالحضن ده خدنى بعدها ونزلنا بعد ماسيبنا الولاد عند جارة ساكنه فى بيت جوزى الشيخ محمد بس هتبقى اخر مرة ان شاء الله عشان مش هسيبهم ابدآ بعد كده روحنا اتغدينا برا وبعدها بدأنا نلف على محلات الموبيليا كلها واختارنا كل اللى يناسب الشقه وهو قالى اختارى كل اللى نفسك فيه وفعلا اختارت كل اللى نفسي فيه واتفق معاهم على الفلوس وميعاد توصيل العفش حسيت النهارده بس انى اتولدت من جديد وكل اللى فات من عمرى بجد ماټ بس عادة بنزعل على المېت لكن انا كنت مبسوطه اوى انه ماټ الحياة مع راضي كانت حياة مالهاش طعم ايامى معاه كانت مطفيه بس حياتى مع الشيخ محمد من اول لحظه فيها وليها روح حلوة اوى.
بعد اسبوع تقريبآ كانت الشقه جهزت الوانها اتجددت واخترت الوان حلوة اوى وكلها بهجه والعفش وصل واتركب ونزلت فرشت الشقه بنفسي وحطيت السجاد الجديد وعلقت الستاير انا ومحمد كإنى عروسه جديده بالظبط كل شئ جديد فى جديد تانى يوم جاتلى واحده بعتهالى الشيخ محمد تساعدنى انى البس الفستان وتجهزنى لفرحى..
كانت ليله