رواية كامله بقلم الكاتبة شيماء فرج
شغله
عبدالله اهلا وسهلا خير أؤمرنى
سمير ممكن نقعد فى العربيه نتكلم شويه
عبد الله ماشى اتفضل
ركبوا عربية سمير وكانت واقفه قدام باب الشركه
عبد الله حضرتك تعرفنى
سمير انا أول مره اشوف حضرتك لكن طبعا اسمع عنك كل خير وانا ليا طلب عندك وحبيت اجيلك هنا بعيد عن البيت اعرفك بنفسى الأول
عرف سمير نفسه لعبد الله عرفه شغله وسكنه وكل حاجه عنه ماعدا سنه
سمير طالب ايد بنت حضرتك الانسه بسنت
عبد الله پصدمه طالب ايد بنتى تعمل بيها ايه
سمير اتجوزها ياحاج
عبدالله بنتى انا دى عندها ١٦ سنه
سمير بابتسامه خبيثه عارف انها صغيره لكن انا اعجبت بيها جدا وحبيت ادخل البيت من بابه
عبدالله هو حضرتك مش ملاحظ فرق السن ده انت يكون أكبر منها ب١٥ سنه
عبد الله صحيح انا امكانيتى مش زيك خالص لكن انا على اد مابقدر مش بنقصها حاجه
سمير انا مااقصدش كده طبعا انا اقصد انها مش حتحس بفرق السن ده أبدأ معايا
عبد الله بس بنتى لسه بتدرس
سمير وانا حسيبها تكمل تعليمها واول ماتخلص الثانوى حقدملها فى اكبرجامعه خاصه
سمير بكدب انا كنت فى زياره الاسكندريه وشوفتها ماشيه اعجبت بيها وسألت عليها عرفت انها بنتك وانا زى مابقولك حبيت اكون دوغرى واجى اقابلك
عبد الله لكن انا اسف طلبك مرفوض انا بنتى لسه صغيره
سمير عموما انا مش مستعجل على قرارك ده الكارت بتاعى فى كل ارقامى وعنوان شركتى تقدر تسأل عنى وبعدين تبلغنى بردك
سمير يسعدنى جدا انى اسمع موافقتك
عبد الله بملل ان شاء الله عن اذنك علشان عندى شغل
سمير اه طبعا اتفضل
نزل عبد الله من عربية سمير وهو حيتجنن من بروده وبيفكر ازاى قدر يوصله بسهوله كده وبدأ الشك يدخل لقلبه من ناحية بنته انها ممكن تكون تعرفه وقرر ان لما يرجع البيت يفاتحها فى الموضوع ويشوف ردها وعلى أساسه يتصرف معاها
بوسى الو ايه ياحبيبى عملت ايه قابلت بابا رفض مش كده
سمير وهو بيضحك بس بس على مهلك شويه اه يا ستى قابلته
سمير هو رفض طبعا لكن انا اديته فرصه يفكر ويسأل ويرد عليا
بوسى خلاص مادام بابا رفض يبقى قالك كده علشان يمشيك بس
سمير ماانا عارف لكن انا مش حييأس من أول محاوله وانتى كمان لازم تساعديني
بوسى اساعدك ازاى بس
سمير مش عارف فكرى ولا انتى مش عاوزه تكونى معايا فى اقرب وقت
بوسى بخزن انت عارف انى نفسى اكون معاك دلوقتى
سمير عموما ياقلبى انا حستناكى عند المدرسه وانتى خارجه نروح تستلمى التليفون واعزمك على الغدا لانى حجزت هنا فى فندق لحد مااشوف اخرتها مع باباكى
بوسى بفرحه بجد يعنى حاشوفك انهارده
سمير أيوه ياقمر ى
بوسى بحب اوى كلمة قمرى دى منك
سمير طبعا مش انتى قمرى إللى نور حياتى المضلمه دى
بوسى بهيام وانا بحبك انت
سمير يلا خلصى دراستك وانا حعدى عليكى
قفلت بوسى التليفون ودخلت تجرى على رشا صاحبتها إللى وعدتها بخطه تخلى اهلها يوافقوا على الجواز
بوسى الحقينى بقى ياست رشا
رشا ايه باباكى رفض
بوسى أيوه طبعا
رشا تعالى اقعدى وانا حقولك تعملى ايه بالظبط
قعدت بوسى جنب رشا إللى عرفتها حيتعمل ايه وبعدها بسرعه خلص اليوم الدراسى وخرجت بوسى
نور يلا يابوسى ولا انتى رايحه فى مكان
بوسى اه عندى درس
نور باستغراب درس ايه يابنتي انتى مش كل دروسك معايا
بوسى انتى إللى نسيتى انى باخد مقايسات لواحدى مع رشا
نور بس معاده مش انهارده
بوسى بكذب لا المستر خلاه انهارده ابقى قولى لماما وانتى راجعه
نور خلاص ماشى
مشيت نور وبوسى شافت عربية سمير وراحت ركبت معاه
سمير ايه القمر إللى ركب جنبى ده وحشتينى
بوسى وانت كمان وحشتنى اوى
سمير تحبى تروحى فين
بوسى اي مكان انت عاوزه
سمير تعالى نجيب التليفون ونشوف أى مكان قريب نتغدى فيه علشان ماتتأخريش
بوسى ماشى
طبعا بوسى كانت طايره من السعاده ومش فارق معاها أى حاجه غير انها معاه
استلمت التليفون واتبهرت بيه جدا لانه كان غالى اوى وكانت نفسها تشتريه من أول ماشافت اعلاناته
سمير عجبك ياقلبى
بوسى ده كان حلمى انى امسكه
سمير وانا ربنا خلقنى علشان احقق أحلامك
بوسى ربنا يخليك ليا بس ده غالى جدا
سمير هشششش مش عاوز اسمع الكلمه دى منك تانى انتى تحلمى وانا انفذ مهما كان حيكلفنى حتى وان كلفنى عمرى نفسه
بوسى يسلملى عمرك كله
بعدها راحوا اتغدوا سندوتشات سريعه وهما فى العربيه لان بوسى ماحبتش تخرج معاه بلبس المدرسه
وصلها سمير لأقرب مكان لقيتها بعد ماتواعدوا انه يكلمها يشوف باباها عمل ايه وأنه حيشوفها بكره
لكن بوسى ماكنتش تعرف ايه إللى مستنيها فى البيت
رجعت بوسى البيت واول مادخلت من باب الشقه لقيت باباها قاعد على كرسى الانتريه مستنيها على عكس عادته دايما هى إللى بترجع الأول
بوسى سلام عليكم
الاب وعليكم السلام
بوسى ايه يابابا رجعت بدرى انهارده يعنى
الاب لا عادى ادخلى غيرى ابيك وتعالى عاوزك
دخلت بوسى على أوضتها غيرت لبسها وهى خارجه عدت على مامتها فى المطبخ يمكن تعرف منها حاجه
بوسى ماما هو بابا عاوزنى
فى ايه
الام مش عارفه بس هو من ساعة مارجع وهو قاعد مستنيكى انتى عملتى حاجه فى المدرسه
بوسى لا والله
الام طيب روحى وانا جايه وراكى
خرجت بوسى لابوها
بوسى نعم يابابا حضرتك عاوزنى فى حاجه
الاب اسمعى يابوسى اما حتكلم معاكى ومش عاوزك تدارى عنى حاجه لانى لو عرفت انك كدبتى ودريتى عليا مش حيحصلك كويس
بوسى عاوز تعرف ايه يابابا
الاب انتى تعرفى واحد اسمه سمير الكردى
بوسى بكدب لا مين ده
الاب يابوسى قولى الحقيقه
بوسى قولت لحضرتك لأ
الاب انتى كدابه
بوسى لا يابابا مش كدابه
الاب بمراوغه لكن هو قاللى انه يعرفك
بوسى متسرعه لا ماقلكش كده
الاب بعصبيه يعنى تعرفيه وكأنك كمان قالك قاللى ايه وماقالش ايه اه يابنت ال ياقليلة
الربايه
ورفع ايده ونزل على وشها بقلم لفها للاتجاه التانى من قوته
بوسى پبكاء بتضربنى يابابا انا معملتش حاجه غلط ده جالك علشان يتجوزنى
الاب انتى مجنونه ده أكبر منك وجواز ايه فى السن ده
الام بعد ماسمعت دوله جت تجرى من المطبخ
الام جواز مين إللى يتجوز وانتى تعرفيه منين انتى بتستغفلينا هى دى اخر ربايتنا
الاب رايحه ابعتيلى واحد أكبر منها ييجى ب١٥ سنه بتقولى عاوز يتجوزها وبنتك تعرفه وانتى نايمه على ودانك ياست هانم
الام اه ياقليلة الأدب ياسافله جيبتيلى الكلام منك لله ياشيخه
الاب انتى كل إللى همك الكلام مش همك عمايل بنتك
الام يوووه ياحاج ماانت أول ماجيبت الحق جيبته عليا انا
الاب البنت دى مالهاش خروج من البيت ولا تروح المدرسه تانى
بوسى لا يابابا حرام عليك
الاب ومش حرام عليكى تكونى ثقتى فيكى وهاتى
